O NAS. O Świadkach Jehowy; Zaśpiewaj razem z dziećmi o tym, jak żyć prawdą. JW.ORG ® / OFICJALNY SERWIS INTERNETOWY ŚWIADKÓW JEHOWY Wyświetlanie. Jak trafnie zauważył uczony Jason BeDuhn, Świadkowie Jehowy opierają „swój system wierzeń i praktyk na samej Biblii bez ustalania z góry, co chcieliby w niej znaleźć” a. Chociaż uznajemy całą Biblię, nie jesteśmy fundamentalistami. Wierzymy, że treść pewnych jej fragmentów ma znaczenie przenośne lub symboliczne, dlatego Skąd się dowiedzieć, w co wierzą Świadkowie Jehowy, jak są pokrywane koszty ich działalności i użytkowania miejsc wielbienia Boga oraz dlaczego odwiedzają ludzi w ich domach i nawiązują rozmowy w miejscach publicznych? Cytowana wcześniej Cecilie mówi: „O Świadkach Jehowy sporo czytałam w Internecie, słyszałam też mnóstwo Największe oszustwa i proroctwa Świadków Jehowy Ostatnio wydane publikacje o Świadkach Jehowy i innych grupach religijnych. Publikacje "Pismo Święte a nauka Świadków Jehowy" W.Bednarski 1996 (Gdańskie Seminarium Duchowne ul. Cystersów 16, 80-330 Gdańsk); "Świadkowie Jehowy bez retuszu" G. Fels 1995 (Wyd. Cieszymy się z tego”. Zwyczaje halloweenowe pozostają w jawnej sprzeczności z naukami biblijnymi. Słowo Boże mówi: „Nie znajdzie się pośród ciebie nikt, kto by () uprawiał wróżby, gusła, przepowiednie i czary; nikt, kto by uprawiał zaklęcia, pytał duchów i widma, zwracał się do umarłych” ( Powtórzonego Prawa 18:10 kombinasi warna baju dan celana yang cocok wanita. Od piątku do niedzieli (9-11 sierpnia), na stadionie Legii Warszawa przy ul. Łazienkowskiej odbędzie się Kongres Świadków Jehowy. Wydarzenie co roku gromadzi na stołecznym obiekcie co najmniej kilkanaście tysięcy osób. Jednym z punktów kongresu będzie chrzest, który polega na zanurzeniu w basenie. Dalsza część artykułu poniżej. Kongres Świadków Jehowy - Warszawa 2019Hasłem tegorocznego kongresu będzie „Miłość nigdy nie zawodzi”. W maju tego roku Świadkowie Jehowy rozpoczęli ogólnoświatową serię trzydniowych kongresów pod hasłem „Miłość nigdy nie zawodzi”. Wydarzenia odbywają się na całym świecie. Jedną z lokalizacji jest Stadion Miejski Warszawskiej Legii przy ulicy Łazienkowskiej 3. Międzynarodowy Kongres Świadków Jehowy rozpocznie się w piątek 9 sierpnia o godz. od filmowego programu muzycznego. Później będą odbywać się spotkania modlitewne, sympozja, wykłady, które zakończą się o godz. 17. W sobotę o godz. odbędzie się chrzest. Świadkowie Jehowy przyjmują go przez całkowite zanurzenie w wodzie – jako symbol oddania się Bogu osoby duchowo dojrzałej. Na płycie stadionu stanie basenu zostanie ustawiony w tym celu basen. Kongres zakończy się w niedzielę 11 sierpnia około godz. 16. Zobacz również: Kongres Świadków Jehowy w Warszawie. Chrzest na stadionie Le... Wstęp na Kongres Świadków Jehowy jest wolny, organizatorzy nie prowadzą zbiórek. Zapewniają, że koszty całego przedsięwzięcia są pokrywane z dobrowolnych datków. POLECAMY TEŻ:Polecane ofertyMateriały promocyjne partnera Widujesz nas, gdy pełnimy publiczną działalność kaznodziejską. Może czytałeś o nas w prasie lub w serwisach informacyjnych albo słyszałeś coś na nasz temat od innych. Ale ile tak naprawdę wiesz o Świadkach Jehowy? SPRAWDŹ SWOJĄ WIEDZĘ Zaznacz, które z twierdzeń są prawdziwe, a które fałszywe. PRAWDA CZY FAŁSZ Świadkowie Jehowy są chrześcijanami. Świadkowie Jehowy są kreacjonistami. Świadkowie Jehowy nie korzystają z opieki medycznej. Świadkowie Jehowy uznają całą Biblię za Słowo Boże. Świadkowie Jehowy używają tylko swojego przekładu Biblii. Świadkowie Jehowy zmienili treść Biblii, by pasowała do ich wierzeń. Świadkowie Jehowy nie angażują się w życie społeczne. Świadkowie Jehowy patrzą z góry na innych ludzi. Odpowiedzi znajdziesz w dalszej części artykułu. 1. PRAWDA. Staramy się ściśle stosować do nauk Jezusa oraz naśladować jego postępowanie (1 Piotra 2:21). Jednak pod wieloma względami różnimy się od innych wyznań chrześcijańskich. Na przykład dowiedzieliśmy się z Biblii, że Jezus jest Synem Bożym, a nie częścią Trójcy (Marka 12:29). Nie wierzymy w nieśmiertelność duszy; za niebiblijny uznajemy też pogląd, że Bóg skazuje ludzi na wieczne męki w piekle. Ponadto uważamy, że ci, którzy przewodzą w działalności religijnej, nie powinni nosić specjalnych tytułów podkreślających ich pozycję (Kaznodziei 9:5; Ezechiela 18:4; Mateusza 23:8-10). 2. FAŁSZ. Wierzymy, że Bóg stworzył wszystko. Nie zgadzamy się jednak z tym, co głoszą zwolennicy kreacjonizmu. Dlaczego? Ponieważ wiele ich poglądów jest sprzecznych z Biblią. Zdaniem pewnych kreacjonistów każdy z sześciu dni stwarzania był literalnym, 24-godzinnym dniem. Tymczasem w Piśmie Świętym słowo „dzień” może oznaczać znacznie dłuższy okres (Rodzaju 2:4; Psalm 90:4). Poza tym według części kreacjonistów Ziemia powstała zaledwie kilka tysięcy lat temu. Natomiast Biblia wskazuje, że Ziemia i wszechświat istniały na długo przed rozpoczęciem sześciu dni stwarzania (Rodzaju 1:1)1. 3. FAŁSZ. Korzystamy z opieki medycznej. Niektórzy z nas są nawet lekarzami, podobnie jak żyjący w I wieku chrześcijanin o imieniu Łukasz (Kolosan 4:14). Nie zgadzamy się jednak na leczenie, które jest sprzeczne z zasadami podanymi w Biblii. Na przykład ze względu na zawarty w niej zakaz przyjmowania krwi odmawiamy transfuzji (Dzieje 15:20, 28, 29). Ale nawet wtedy zabiegamy o możliwie najlepszą opiekę dla siebie i swych najbliższych. Co więcej, techniki oszczędzania krwi opracowane z myślą o pacjentach będących Świadkami są dziś powszechnie stosowane. W wielu krajach każdy może wybrać leczenie wolne od zagrożeń związanych z transfuzją, takich jak choroby przenoszone przez krew, reakcje immunologiczne czy błędy ludzkie. 4. PRAWDA. Wierzymy, że cała Biblia jest ‛natchniona przez Boga i pożyteczna’ (2 Tymoteusza 3:16). Odnosi się to zarówno do tak zwanego Starego, jak i Nowego Testamentu. Te części Biblii na ogół nazywamy odpowiednio Pismami Hebrajskimi i Chrześcijańskimi Pismami Greckimi — by nie stwarzać wrażenia, że któraś z nich jest przestarzała lub mniej istotna. 5. FAŁSZ. Posługujemy się różnymi przekładami Biblii. Jednak szczególnie cenimy dostępne w wielu językach Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata ze względu na występujące w nim imię Boże oraz jasność i wierność tłumaczenia. Zwróćmy choćby uwagę na użycie imienia Bożego — Jehowa. We wstępie do pewnego przekładu wymieniono imiennie 79 osób, które przyczyniły się do jego opublikowania, ale jednocześnie pominięto w nim imię samego Autora — Boga Jehowy! Natomiast w Przekładzie Nowego Świata imię Boże przywrócono w tysiącach miejsc — tam, gdzie pojawia się ono w oryginalnym tekście Biblii2. 6. FAŁSZ. Kiedy odkrywaliśmy, że nasze wierzenia nie były całkowicie zgodne z Biblią, nierzadko korygowaliśmy swoje zrozumienie, by je do niej dostosować. Na długo przed wydaniem Pisma Świętego w Przekładzie Nowego Świata w roku 1950 posługiwaliśmy się innymi dostępnymi przekładami i to na nich opieraliśmy swoje wierzenia. 7. FAŁSZ. Nasza działalność przynosi społeczeństwu liczne korzyści. Pomogliśmy wielu osobom porzucić szkodliwe nałogi, takie jak uzależnienie od narkotyków czy alkoholu. Na całym świecie tysiące chętnych korzystają z prowadzonych przez nas kursów czytania i pisania. Niesiemy też praktyczną pomoc ofiarom kataklizmów — zarówno naszym współwyznawcom, jak i innym ludziom. Staramy się przy tym udzielać poszkodowanym potrzebnego im wsparcia emocjonalnego i duchowego3. 8. FAŁSZ. Stosujemy się do biblijnej rady, aby ‛szanować ludzi wszelkiego pokroju’ — bez względu na ich przekonania (1 Piotra 2:17). Chociaż w niektórych krajach żyją setki tysięcy Świadków, nie próbujemy wpływać na władze, by ograniczyły swobody innym religiom lub zakazały ich działalności. Nie prowadzimy też żadnych kampanii o ustanowienie praw, które narzucałyby nasze wierzenia oraz zasady moralne całemu społeczeństwu. Jesteśmy tolerancyjni i cenimy sobie, gdy inni w taki sam sposób odnoszą się do nas (Mateusza 7:12). Powyższe informacje pochodzą z naszej oficjalnej strony Aby dowiedzieć się więcej, wejdź w zakładkę O NAS > NAJCZĘŚCIEJ ZADAWANE PYTANIA. 1. Dlatego w przeciwieństwie do niektórych kreacjonistów nie kwestionujemy wiarygodnych badań naukowych wskazujących, że nasza planeta mogła powstać miliardy lat temu. 2. Przekład ten wyróżnia się pod jeszcze innym względem — jest udostępniany bezpłatnie. Dzięki temu miliony ludzi mogą poznawać Biblię w języku ojczystym. Jak dotąd przekład ten wydano w około 130 językach. Możesz go czytać również online na stronie 3. Akcje niesienia pomocy ofiarom kataklizmów finansowane są z dobrowolnych datków (Dzieje 11:27-30). Ponieważ biorą w nich udział niepłatni ochotnicy, zebrane fundusze są w całości przeznaczane na pomoc, a nie na pokrycie kosztów administracyjnych. obejrzyj 01:38 Thor Love and Thunder - The Loop Czy podoba ci się ten film? Traktaty – niewielkiej objętości publikacje wydawane przez Towarzystwo Strażnica od początku jego istnienia. Ukazywały się one zarówno w seriach jak Kwartalniki staroteologiczne (1889–1908), Kazalnica Ludowa (1909–1911), Pismo dla Każdego (1911–1913), Miesięcznik Badaczy Pisma Świętego (1913–1918) i Wiadomości Królestwa (od 1918 roku), jak też w serii numerowanej i okazjonalne (nienumerowane). Traktaty numerowane przeznaczone dla wszystkich nr 1 (1951): W co wierzą Świadkowie Jehowy? nr 2 (1951): Ogień piekielny — prawda biblijna czy pogański straszak? nr 3 (1951): Świadkowie Jehowy — komuniści czy chrześcijanie? (po polsku brak) nr 4 (1951): Przebudźcie się ze snu! (po polsku brak) nr 5 (1952): Nadzieja dla umarłych nr 6 (1952): Trójca — Boskie misterium czy pogański mit? nr 7 (1952): Jaką wartość ma Biblia? nr 8 (1952): Życie w nowym świecie nr 8 (1964): Życie w nowym porządku Bożym (wyd. zrewid.) (po polsku brak) nr 9 (1953): Znak obecności Chrystusa nr 10 (1954): Jedyna nadzieja na pokój nr 11 (1954): Która religia jest prawdziwa? nr 12 (1954): Czy wierzysz ewolucji czy Biblii? nr 12 (1968): Czy wierzysz w ewolucję, czy w stwarzanie? (wyd. zrewid.) (po polsku brak) nr 13 (1987): Dlaczego można zaufać Biblii (po polsku: 1989) nr 14 (1987): W co wierzą Świadkowie Jehowy? (po polsku: 1989) nr 15 (1987): Życie w pokojowym nowym świecie (po polsku: 1990) nr 15 (1994): Życie w pokojowym nowym świecie (wyd. zrewid.) (po polsku: 1995) nr 16 (1987): Jaka jest nadzieja dla umarłych? (po polsku: 1990) nr 17 (1992): Czy nastanie pokojowy nowy świat? (po polsku brak) nr 18 (1992): Świadkowie Jehowy — w co wierzą? (po polsku brak) nr 19 (1992): Czy ten świat ocaleje? nr 19 (2005): Czy ten świat ocaleje? (wyd. zrewid.) nr 20 (1992): Pociecha dla przygnębionych nr 20 (2000): Pociecha dla przygnębionych (wyd. zrewid.) nr 21 (1992): Prowadź szczęśliwe życie rodzinne nr 21 (1998): Prowadź szczęśliwe życie rodzinne (wyd. zrewid.) nr 22 (1992): Kto naprawdę rządzi światem? nr 23 (1998): Kim jest Jehowa? nr 23 (2001): Kim jest Jehowa? (wyd. zrewid.) nr 24 (1999): Kim jest Jezus Chrystus? nr 25 (2001): Czy masz nieśmiertelnego ducha? nr 26 (2001): Czy chciałbyś lepiej poznać Biblię? nr 27 (2002): Kres wszelkich cierpień już bliski! nr 28 ?? nr 29 ?? nr 30 (2013): Czy warto interesować się Biblią? nr 31 (2013): Co przyniesie przyszłość? nr 32 (2013): Co jest kluczem do szczęścia w rodzinie? nr 33 (2013): Kto naprawdę rządzi światem? nr 34 (2013): Czy cierpienia kiedyś się skończą? nr 35 (2013): Czy umarli mogą znowu żyć? (wydany jako Wiadomości Królestwa nr 38) nr 36 (2014): Czym jest Królestwo Boże? nr 37 (2014): Gdzie szukać odpowiedzi na ważne pytania życiowe? T-6T-7T-8T-9T-10T-15T-19T-21T-22T-23T-30T-31T-32T-33T-34T-35T-36T-37 Traktaty numerowane o specjalnym przeznaczeniu nr 71 (1994): Czy naszym życiem rządzi przeznaczenie? A może jesteśmy odpowiedzialni przed Bogiem? (dla muzułmanów) (języki azjatyckie) nr 71 (2001): Czy naszym życiem rządzi przeznaczenie? A może jesteśmy odpowiedzialni przed Bogiem? (dla muzułmanów) (angielski) (© 1994) nr 72 (1994): Najwznioślejsze z imion (dla muzułmanów) (języki azjatyckie) nr 72 (2001): Najwznioślejsze z imion (dla muzułmanów) (angielski) (© 1994) nr 73 (1995): Kim są Świadkowie Jehowy? (dla muzułmanów) (turecki) nr 73 (2001): Kim są Świadkowie Jehowy? (dla muzułmanów) (angielski) (© 1995) nr 74 (1995): Czy piekło da się pogodzić ze sprawiedliwością Bożą? (dla muzułmanów) (turecki) nr 74 (2001): Czy piekło da się pogodzić ze sprawiedliwością Bożą? (dla muzułmanów) (angielski) (© 1995) nr 75 (1996): Czy cierpienia kiedyś się skończą? (języki azjatyckie) nr 76 (1997): Świadkowie Jehowy odpowiadają (serbski i inne) nr 77 (1999): Jak bardzo cenisz sobie życie? (mongolski) nr 78 (2000): To może spotkać i Ciebie! (rosyjski) nr 79 (2001): Możesz na tym tylko zyskać! (czeski) (© 2000) nr 80 ?? nr 81 (2007): Czy twoim życiem rządzi przeznaczenie? (chiński) nr 82 (2008): Możesz zaufać Stwórcy (dla Indian) (© 2007) nr 83 (2010): Czy to może się powtórzyć? Pytanie do obywateli Rosji (© 2009) nr 84 ?? nr 85 (2012): Świadkowie Jehowy — upoważnieni i zobowiązani do głoszenia dobrej nowiny bliźnim (Indie) T-83 Serie traktatów 1889 Kwartalniki staroteologiczne (po polsku brak) 1909: Kazalnica Ludowa (po polsku brak) 1911: Pismo dla Każdego (po polsku brak) 1913: Miesięcznik Badaczy Pisma Świętego (po polsku brak) 1918: Wiadomości Królestwa Traktaty okazjonalne Zbiór traktatów opublikowany w jednym tomie (1916) Traktaty w j. polskim dostępne w 1916 1882 Córka kaznodziei (po polsku brak) 1887 Traktat Arpa (po polsku brak) 1919: Bogacz w piekle Brzask nowej ery (po polsku brak) Chrześcijańska Nauka (po polsku brak) Co to jest dusza? Czy dusza jest nieśmiertelna? (po polsku brak) Czy istnieje Bóg? (po polsku brak) Czy wierzysz w zmartwychwstanie? (po polsku brak) Czy wiesz? (po polsku brak) Demony zatruwają atmosferę ziemi (po polsku brak) Dlaczego Bóg dopuszcza zło? (po polsku brak) Gdzie są umarli? (po polsku brak) Gromadzenie kosztowności Pana (po polsku brak) Katastrofy — dlaczego są dopuszczane? (po polsku brak) Nadzieja na nieśmiertelność (po polsku brak) Nasza chrześcijańska powinność (po polsku brak) Płaczcie całą noc (po polsku brak) Pocieszające słowa życia (po polsku brak) Przeznaczenie a wybranie (po polsku brak) Radosna nowina dla chorych wskutek grzechu Spirytyzm to demonizm (po polsku brak) Sprawa Międzynarodowego Stowarzyszenia Badaczy Pisma Świętego (po polsku brak) Wolność ewangelii (po polsku brak) Ziemia zostanie napełniona chwałą (po polsku brak) Złodzieje w raju (po polsku brak) Złoty Wiek już u drzwi (po polsku brak) Zmiażdżenie Szatana (po polsku brak) 1922: Obwieszczenie: Wezwanie do przywódców świata Proklamacja: Wezwanie do przywódców świata (1922) 1923: Obwieszczenie: Ostrzeżenie dla wszystkich chrześcijan (po polsku brak) 1924: Herold (po polsku brak) Oskarżenie duchowieństwa (po polsku brak) 1925: Poselstwo nadziei (po polsku brak) 1926: Do mocarstw światowych (Świadectwo dla władców świata) (po polsku brak) 1928: „A gdzie dziewięciu?” (po polsku brak) 1936: Zostaliście ostrzeżeni (po polsku brak) 1940: Przestrzegający prawa (po polsku brak) Rozdział ludzi (po polsku brak) Trzeba położyć temu kres (po polsku brak) 1946: Quebecu, zawiodłeś swych mieszkańców! (po polsku brak) Zaciekła nienawiść Quebecu do Boga, Chrystusa i wolności hańbą dla całej Kanady (po polsku brak) 1950: Wyrazy ubolewania i protestu amerykańskich gospodarzy zgromadzenia wobec dyskryminacji religijnej Świadków Jehowy przybyłych z zagranicy (po polsku brak) 1958: Jak chrześcijaństwo zawiodło całą ludzkość? (po polsku brak) 1968: Czy chciałbyś zrozumieć Biblię? (po polsku brak) 1986: Ruanda prześladuje chrześcijan (po polsku brak) 1990: Jak znaleźć drogę do raju (po polsku brak) 1992: Świadkowie Jehowy — społeczność chrześcijańska (arabski) 1996: Co powinieneś wiedzieć o Świadkach Jehowy (francuski, niderlandzki) Prześladowania religijne w Singapurze (po polsku brak) 1999: Francuzi, jesteście oszukiwani! (francuski, angielski) 2000: „Jesteście światłem świata” (hiszpański) Na co się zanosi we Francji? Czyżby schyłek wolności? (francuski) 2002: Młodzi – jak pokierujecie swym życiem? 2008: Czy chciałbyś poznać prawdę? Młodzi — jak pokierujecie swym życiem?Czy chciałbyś poznać prawdę? Traktaty jako dodatek do Strażnicy Dodatek do Strażnic (tylko w języku angielskim): traktat nr 1: Dlaczego nastąpi drugi adwent? (dodatek do w1881 traktat nr 2 (dodatek do w1881 traktat nr 3 (dodatek do w1881 traktat nr 4: Dlaczego dopuszczono zło (dodatek do w1881 traktat nr 5: Wąska droga do życia (dodatek do w1881 traktat nr 6: Wezwanie na „wieczerzę wesela Barankowego” (dodatek do w1881 traktat nr 7: Dzieło przebłagania zobrazowane przez przybytek Dla Kościoła katolickiego zasadniczą kwestią jest, czy osoby zamierzające zawrzeć związek małżeński są ochrzczone. W przypadku Świadków Jehowy spotykamy się najczęściej z jednym z dwóch przypadków: osoba, choć ochrzczona w Kościele katolickim, formalnym aktem z tego Kościoła wystąpiła, albo jest osobą pochodzącą z rodziny świadków Jehowy, która nigdy nie była ochrzczona w Kościele katolickim. Polecamy: Stres przed ślubem i na weselu - porady psychologa Jeśli mamy do czynienia z sytuacją, gdy jedna strona jest katolicka, a druga strona, choć ochrzczona w Kościele katolickim, to później formalnym aktem z tego Kościoła wystąpiła, hierarchowie Kościoła stosują przepisy o małżeństwach mieszanych (kan. 1124 KPK i nast.). Najkrócej rzecz ujmując: aby takie małżeństwo można było zawrzeć w Kościele, strona katolicka potrzebuje zgody swojego biskupa ordynariusza. Załatwianie takiego zezwolenia i wszelkie dalsze formalności należy rozpocząć od kancelarii w swojej parafii. Zobacz też: Modny tort na ślub i wesele - galeria Bezwzględne warunki, jakie muszą być spełnione zanim biskup udzieli zezwolenie obejmują: Wyrażenie w oświadczeniu przez stronę katolicką gotowości na odsunięcie od siebie niebezpieczeństwa utraty wiary, jak również złożenie szczerego przyrzeczenia, że uczyni wszystko, co w jej/jego mocy, aby wszystkie dzieci zostały ochrzczone i wychowane w Kościele katolickim; Powiadomienie drugiej strony (w tym przypadku osobę będącą Świadkiem Jehowy) w odpowiednim czasie o składanych przyrzeczeniach strony katolickiej, tak aby rzeczywiście była świadoma treści przyrzeczenia i obowiązku strony katolickiej; Pouczenie obydwu stron o celach oraz istotnych przymiotach małżeństwa, których nie może wykluczać żadna z nich. Osoba, która formalnym aktem wystąpiła z Kościoła katolickiego, składa oświadczenie nie tylko, że jest świadoma przyrzeczeń i zobowiązań strony katolickiej, ale także, że nie będzie przeszkadzała stronie katolickiej w wypełnianiu jej zobowiązań. O wiele bardziej skomplikowana jest sytuacja, jeśli Świadek Jehowy nigdy nie został w Kościele katolickim ochrzczony. W Kodeksie Prawa Kanonicznego nie ma wyraźniej normy mówiącej o zawieraniu małżeństw przez osoby nieochrzczone. Hierarchowie nie wykluczają możliwości zawarcia małżeństwa w Kościele, ale praktyka pokazuje, że wcale nie jest to takie łatwe. Wykładnia prawa mówi, co prawda, że strona katolicka może poślubić swojego wybranego lub wybraną, również gdy nie jest on/ona ochrzczony. Ale zaraz dodaje, że jeśli strona niekatolicka wyraża taką wolę, na pewno lepiej by było gdyby obie strony były ochrzczone w Kościele jeszcze przed ślubem. Należy jednak wziąć pod uwagę to, że chrzest jest sprawą wewnętrzną, intymną każdego człowieka. W przypadku osoby dorosłej musi wiązać się z osobistym pragnieniem oraz przejściem przygotowania do tego sakramentu, co oczywiście wymaga poświęcenia czasu i głębi przeżywania sakramentu. Dowiedzieli się prawdy o Świadkach Jehowy ODWIEDZIŁA go matka. Usiadłszy, spostrzegła w jego biblioteczce egzemplarz czasopisma Strażnica. Zerwała się z miejsca, biegiem przemierzyła pokój, chwyciła je w rękę i krzyknęła: „Skąd tu się wzięły te bzdury? Ci ludzie nie wierzą w Boże Narodzenie! Nigdy się nie zadawaj z nikim, kto nie wierzy w Boże Narodzenie!” Dlaczego matka zareagowała w ten sposób? Otóż szczerze chciała uchronić syna wraz z synową przed czymś, co uważała za błędną naukę, i przed ludźmi, o których sądziła, że ich tylko wyprowadzą na manowce. Czy jednak ta matka znała wszystkie fakty dotyczące danej sprawy? Czy w ogóle wiedziała, dlaczego świadkowie Jehowy nie obchodzą pewnych świąt? Zobaczmy, co się dalej działo. Po kilku minutach zdenerwowania, synowi, który studiował Biblię ze świadkami Jehowy, udało się ją uspokoić. Zasiadłszy potem przy niej, syn cierpliwie dyskutował z nią przez całe popołudnie na temat kilku prawd biblijnych. Wówczas matka zaprosiła go z żoną do siebie na kolację i młodzi poszli tam wieczorem. Następnie znowu omawiano prawdy Boże, aż do późnej nocy. W najbliższą sobotę i niedzielę dyskutowano jeszcze więcej, a gdy nadeszła pora, że do syna przyszli na studium świadkowie Jehowy, matka jego oraz siostra pozostały, gotowe posłuchać dalszych wyjaśnień. Teraz obie poprosiły o prenumeratę czasopisma, które poprzednio nazywały „bzdurami”. Ponadto nabyły sobie egzemplarz Pisma Świętego w Przekładzie Nowego Świata i przyznały się, że nigdy dotąd nie widziały Biblii ani się w ogóle z nią nie zetknęły. Dlaczego te osoby się zmieniły? Dowiedziały się prawdy o świadkach Jehowy. Dowiedziały się również, że Chrystus nigdy nie nakazał swym naśladowcom obchodzenia jego urodzin i że tak zwane Boże Narodzenie jest świętem głęboko zakorzenionym w pogaństwie. A na czym matka opierała swe dotychczasowe poglądy, nacechowane uprzedzeniem? Wyznała później, że powzięła nienawiść do świadków Jehowy, gdyż nie wiedziała, dlaczego się uchylają od uroczystego obchodzenia niektórych świąt. Była wskutek tego po prostu zaślepiona, dopóki nie poznała faktów. Obecnie oświadczyła także wnukowi, że nie będzie u niej w domu żadnego świętowania Gwiazdki. DOCHODZENIE NA WŁASNĄ RĘKĘ Niekiedy ludzie słyszą coś o świadkach Jehowy, co nie odpowiada prawdzie. Tego rodzaju oszczercze komentarze niejednokrotnie potrafią ich zaślepić lub spowodować, że będą się bać świadków. Ale nie wszyscy naiwnie wierzą temu, cokolwiek usłyszą. Tacy wolą samodzielnie dojść, czy to, co im powiedziano, jest uzasadnione. Tym sposobem dowiadują się potem prawdy o świadkach Jehowy. Oto przykład: W jednym z krajów zachodnich pewna para małżeńska od kilku miesięcy studiowała Biblię ze świadkami. Żona napisała do swego ojca o niektórych świeżo poznanych naukach. Co ojciec odpowiedział? „Moja droga córko, strzeż się, żeby nie mieć nic wspólnego ze świadkami Jehowy; to przecież są komuniści!” „Komuniści?” krzyknął mąż. „Nie mogą być komunistami, ja temu nie wierzę! Komuniści nie uznają Biblii.” „Dobrze, kochanie,” odpowiedziała żona, „ale nie chcemy się w to wplątać, prawda?” „Słuchaj,” oświadczył mąż, „z miejsca rozstrzygnę to raz na zawsze. Zadzwonię po prostu na policję.” Wybrał odpowiedni numer i po drugiej stronie linii odezwał się głos: „Tu biuro policji. Przy telefonie porucznik R. Słucham”! „Panie poruczniku,” powiedział mąż, „studiuję Biblię ze świadkami Jehowy i powiedziano mi, że oni są komunistami; czy to prawda?” Usłyszał w odpowiedzi głos wyraźny i dobitny, mówiący: „Nie, proszę pana! Nazywają ich rozmaicie, tylko nie tak, jak należy. Ale są to porządni, uczciwi ludzie i nie mamy co do nich zastrzeżeń!” „Dziękuję, poruczniku R.” — odpowiedział mąż. „Naprawdę cenię sobie tę informację, gdyż mam właśnie zamiar przystąpić do nich.” Niezbyt długo po tej wielce dla niego przekonującej rozmowie telefonicznej ów młody człowiek dał się ochrzcić i podobnie jego żona. Sami się postarali, żeby się dowiedzieć prawdy o świadkach Jehowy. Nie zadowolili się tym, by inni myśleli za nich. POSTĘPOWANIE ŚWIADKÓW WYJAWIA PRAWDĘ O NICH Niejedni uważają, że świadkowie Jehowy to taka sobie religia, jakich wiele jest w chrześcijaństwie. Dlatego żyją w przeświadczeniu, iż przede wszystkim chodzi o wyduszenie pieniędzy z członków. Dopiero postępowanie świadków potrafi obalić to mylne pojęcie. Oto, jak pewna osoba dowiedziała się o nich prawdy w tym zakresie: „Na początku lat pięćdziesiątych ojciec mój, wówczas już emerytowany inżynier, mieszkał w Chicago. Wydawał dużo pieniędzy, aby się przyczynić do przerobienia pewnego budynku na Salę Królestwa. Byłem tym dość mocno oburzony, doprowadzony niemal aż do rozgoryczenia. Sądziłem, że oto jakaś organizacja religijna ułowiła starego człowieka i bezlitośnie wyciąga od niego wszystkie oszczędności. Przy każdej wizycie u Tatusia rozmawiałem z nim na temat czasu i pieniędzy, jakie włożył na Salę Królestwa. Uśmiechał się wtedy i zaczynał mi opowiadać, co wkrótce spotka ‚ten system rzeczy’. Oczywiście nie rozumiałem, o czym mówi, i nie interesowałem się tym. „Jednakże w roku 1958 otrzymałem pewnego dnia telefoniczną wiadomość, że Tatuś jest bardzo chory. Ponieważ mieszkał sam, więc postanowiliśmy z żoną opuścić własny dom i przenieść się do Tatusia, aby się nim zaopiekować. Pamiętam, jak owego dnia weszliśmy do niego. W mieszkaniu były dwie niewiasty, będące świadkami Jehowy; troskliwie doglądały chorego. Okazały się najbardziej życzliwymi, najszlachetniejszymi osobami, jakie do owego czasu spotkałem. Później żona moja zaczęła szorować podłogę w kuchni, a była w ósmym miesiącu ciąży. W tym czasie przybył kaznodzieja przewodniczący miejscowemu zborowi świadków Jehowy. Ku mojemu wielkiemu zdumieniu wziął od niej szczotkę, zakasał rękawy i uklęknąwszy wyszorował podłogę kuchenną. „Dwa tygodnie później Tatuś zmarł. Przewodniczący kaznodzieja wygłosił przemówienie pogrzebowe, a ja byłem naprawdę zaskoczony tym, co usłyszałem. Chciałem dowiedzieć się więcej i stwierdzić, co sprawiło, że ci ludzie są tacy, jak właśnie widziałem. Razem z żoną zaczęliśmy studiować z nimi Biblię. Jedenaście miesięcy później powiedziała do mnie, że chce dać się ochrzcić. Nie mówiłem jej jeszcze, że sam też postanowiłem oddać swe życie zadziwiającemu Bogu, którego duch pobudza ludzi do takiej życzliwości. Po dalszych trzech miesiącach i ja zostałem ochrzczony. Jakże szczęśliwy byłby Tatuś, gdyby wiedział, że kilka lat później zostałem zastępcą kaznodziei prowadzącego ten zbór, do którego on przedtem należał!” Doprawdy, właśnie chrześcijańskie postępowanie pomogło tym ludziom dowiedzieć się prawdy o świadkach Jehowy. NIECHCĄCO DOPOMÓGŁ KLER Zdarzyły się już wypadki, gdy nawet kler, usiłując zwalczyć świadków Jehowy, w gruncie rzeczy pomógł przeciwnikom dowiedzieć się prawdy o nich. Niechcąco pokazał tym przeciwnikom, że świadkowie uczą prawd ze Słowa Bożego, to jest Pisma świętego. Zwróćmy uwagę na zdarzenie, jakie miało miejsce w stanie Wisconsin: „Żona moja była pobożną katoliczką, tym bardziej, że chodziła wyłącznie do szkół katolickich, od podstawowej począwszy, a skończywszy na studiach. Kiedy nas odwiedził pewien świadek Jehowy, jak zresztą przedtem obiecał, po prostu wybiegła z domu. Po jego wyjściu wróciła z postanowieniem, że nie dopuści do naszego domu żadnej innej religii. Musiałem jeździć do sąsiada, aby tam poznawać Biblię, a czego się dowiedziałem, to opowiadałem żonie. Doniosła o tym księdzu, a ten z kolei drwił sobie i szydził ze świadków Jehowy. ‚Koniec świata’, śmiał się, ‚oni głoszą to już od wieków! Pewnego dnia może się im sprawdzić!’ „Końcowa ta uwaga pobudziła żonę do myślenia; skłoniła ją do zażądania od niego dowodu, że świadkowie nie mają racji. Obiecał uczynić zadość temu żądaniu i dał jej kilka książek na temat filozofii. Ponieważ moje studium miało być przeniesione do naszego domu, więc powiedziałem żonie, aby zaprosiła księdza. Zgodziła się. Jakoś nie przychodził, ale ona czekając na księdza przysłuchiwała się studium i stwierdziła, że omawiamy rzeczy naprawdę interesujące. W dalszym ciągu jednak chciała, żeby ksiądz obronił jej wiarę, i w końcu umówiła spotkanie w plebanii. „Podczas dyskusji, jaka się wywiązała, na próżno próbował udowodnić istnienie Trójcy, gdyż teksty biblijne świadczyły przeciw niemu. Kiedy zapytałem go o Ewangelię według Jana 17:20-22, odpowiedział cały w pąsach: ‚Nie jestem przygotowany do udzielenia na to odpowiedzi.’ „‚Całe życie jest pan księdzem [czterdzieści lat],’ powiedziałem, i nie jest pan przygotowany. A my studiowaliśmy ze świadkami Jehowy tylko trzy miesiące i jesteśmy przygotowani.’ „Wtedy nastąpiła prawdziwa niespodzianka. Żona zwróciła się do księdza ze słowami: ‚Skończyłam z waszym Kościołem.’ Zdecydowała się na to, choć wiedziała, że krewni będą ostro się przeciwstawiać takiemu jej postanowieniu.” Zrozumiała wszakże, kto uczy prawdy z Biblii. Inny wypadek, w którym duchowny niechcąco pomógł komuś dowiedzieć się prawdy o świadkach Jehowy, zaszedł w Hiszpanii. Pewien mężczyzna zaczął studiować Biblię ze świadkami, ale jego żona stanowczo sprzeciwiała się temu, uważając ich za ‚protestantów’. Za wszelką cenę chciała powstrzymać męża od studiowania z nimi. Kazała swym krewnym, również zagorzałym katolikom, aby próbowali mu to wyperswadować, a ponadto zagroziła, że wezwie policję, gdy świadek przyjdzie na studium. Wszystko to jednak nie odstręczyło męża, tylko umawiał się z tym świadkiem na studium w innym miejscu. Czynił przy tym szybkie postępy. Żona teraz zagroziła, że go opuści i zabierze ze sobą dzieci, co też uczyniła. Niemniej po dwóch tygodniach wróciła. Potem przyjechali w odwiedziny krewni męża, którzy również studiowali Biblię ze świadkami Jehowy i w swoim miasteczku chodzili na ich zebrania. W niedzielę wszyscy wybierali się na zebranie w tej miejscowości i namawiali żonę, aby się przyłączyła i nareszcie dowiedziała prawdy o świadkach. Zgodziła się pójść z nimi. Nie mogli oczywiście wiedzieć, że tego dnia miejscowy ksiądz uzyskał informację, gdzie świadkowie odbywają swoje zebrania, i że powiadomił policję, aby z tym skończyć. Policja przybyła i aresztowała wszystkich, nie wyłączając owej przeciwnej żony. Usilnie starała się przekonać funkcjonariuszy, że nie należy do świadków Jehowy, ale w gruncie rzeczy bardzo się im sprzeciwiała. Policja wychodziła z założenia, iż zmyśla tę historię, aby uniknąć aresztowania. Zabrano ją do więzienia razem z pozostałymi świadkami. Okazało się, że właśnie ten fakt pomógł jej zrozumieć, iż świadkowie Jehowy są prawdziwymi chrześcijanami, natomiast ksiądz postąpił w sposób całkowicie niechrześcijański. Natychmiast po zwolnieniu jej i pozostałych świadków prosiła ich, aby studiowali z nią Biblię. Postarała się odtąd korzystać ze wszystkich zebrań. Uczyniła zadziwiająco szybkie postępy i wkrótce już spędzała sporo godzin w miesiącu na pouczaniu innych o prawdach Biblii. Istotnie więc, gdy ludzie szczerego serca dowiadują się prawdy o świadkach Jehowy, wywiera to wpływ na ich życie. Pragną się przyłączyć do dzieła, które obecnie wykonują świadkowie. Wiele osób poprzednio zwalczających sług Bożych teraz staje w ich szeregach, radując się nadzieją wielbienia jedynego prawdziwego Boga po wsze czasy na rajskiej ziemi, gdzie panować będzie tylko prawdziwa religia.

prawda o świadkach jehowy