Jak zrobić bonsai z bukszpanu? Kształtowanie bonsai zaczynamy od wyboru drzewka z ciekawym kształtem pnia - najlepiej krzywym. Bukszpanu się nie drutuje ponieważ ma kruche gałęzie. Zostawiamy najstarszą gałąź od dołu i przerzedzamy mniejsze gałązki w poszukiwaniu niesymetrycznej kolejnej grubej gałęzi. Potem nadajemy kształt Roztwór do gotowania i sztuczny śnieg. W kwestii tego, jak zrobić "śnieżną kulę" własnymi rękami, niuans przygotowania rozwiązania pożądanej konsystencji jest bardzo ważny. Weź słoik i napełnij go wodą o trzy czwarte. Następnie wlej 2-3 łyżeczki gliceryny (można ją kupić w aptece i jest dość tani). Ilość gliceryny Wyrobić ciasto, odpowiednio długo, by było miękkie i elastyczne. Uformować z niego kulę, włożyć do oprószonej mąką miski, odstawić w ciepłe miejsce, przykryte ściereczką, do podwojenia objętości (około 1,5 godziny). Po wyrośnięciu ciasto krótko wyrobić. Podzielić na 10 – 11 równych części, uformować z nich kule. Bukszpan to nieodłączny element wielu parków i ogrodów. Jak sama nazwa wskazuje, krzewy tego gatunku zachwycają zielenią cały rok, a ich pielęgnacja nie wymaga szczególnych umiejętności. Podpowiadamy, jak hodować i przycinać bukszpan, żeby rósł zdrowo i zachwycał swoim wyglądem. W artykule znajdują się linki i boksy z To bardzo ważne, bo później bukszpan nie będzie tak zwarty jak byśmy tego chcieli. Zalety bukszpanu: Bukszpan to roślina zimozielona, łatwo się ukorzenia, można z niej uformować wszystkie kształty, zawsze dobrze wygląda i jest niewymagająca, nadaje się do sadzenia w donicach i innych pojemnikach, łatwo się ją przesadza. kombinasi warna baju dan celana yang cocok wanita. Pytanie czytelnika: Wielokrotnie spotykałem się z krzewami uformowanymi w kształt kuli czy stożka. Przyznam się, że sam chętnie spróbowałbym swych sił i ukształtowałbym kilka krzewów w podobny sposób. Proszę zatem o podanie najlepszych gatunków nadających się do tego typu zabiegów i sposobów na otrzymanie jakiejś fantazyjnej formy. Strzyżone na kształt kuli, stożka czy sześcianu krzewy znane były już w Starożytności pod nazwą topiarów. Przez wieki wykorzystywane były w historycznych założeniach pałacowo-ogrodowych, a dziś są modne również we współczesnych ogrodach. Najlepszymi gatunkami na pojedyncze rzeźby są: bukszpan, ligustr, trzmielina oraz cis. Można je formować w donicach lub bezpośrednio w gruncie. Zazwyczaj przybierają one formy geometryczne (kuli, stożka, sześcianu, piramidy, spirali) lub bardziej skomplikowane (postacie zwierząt i ludzi). Pomocnymi materiałami przy nadawaniu form roślinom są sznurki, szablony, tyczki bambusowe i listewki. Do tworzenia bardziej skomplikowanych figur stosuje się metalowe, drewniane lub bambusowe stelaże, które mocuje się w ziemi nad roślinami. Pierwsze cięcia mają za zadanie nadać przybliżony do zaplanowanego kształt krzewu Po 2-3 latach warto założyć na roślinę stelaż i przycinać tylko te pędy, które wystają poza jego obręb Pierwsze cięcie wykonuje się zaraz po posadzeniu rośliny na wysokość 20 cm w celu zagęszczenia młodego krzewu. Drugi zabieg formujący powinien mieć miejsce dopiero wiosną następnego roku, kiedy skraca się ostatnie przyrosty o 1/3 długości. W momencie uzyskania zbliżonego do pożądanego kształtu rośliny, przycina się tylko pędy, które wychodzą poza obręb formy stelaża. Podczas sezonu wykonuje się trzy zabiegi formujące krzew – w maju, na przełomie czerwca i lipca oraz pod koniec sierpnia. Ostatnie cięcie pobudzające nowe pędy do wzrostu musi zostać przeprowadzone odpowiednio wcześnie, aby nowe przyrosty zdążyły zdrewnieć i tym samym nie przemarzły podczas zimy. W zależności od siły wzrostu danego krzewu, końcowy efekt cięć uzyskuje się po kilku sezonach. Istotne jest regularne przycinanie roślin, formy bardziej skomplikowane tnie się częściej, ale obcina się krótsze fragmenty gałązek. Pierwsze ciecia mają za zadanie nadać przybliżony do zaplanowanego kształt krzewu. Po 2-3 latach warto założyć na roślinę stelaż i przycinać tylko te pędy, które wystają poza jego obręb. Zdjęcie tytułowe: KeithJJ/Pixabay Bukszpan to jedna z nielicznych roślin, która zachowuje swoje zielone listki przez cały rok. Jeżeli chcesz, aby bukszpan był zawsze gęsty i zachowywał nadany mu kształt, należy go przycinać w odpowiedni sposób i o właściwej porze. Kiedy jest najlepsza pora na przycinanie bukszpanu? Bukszpan najlepiej przycinać dwa razy do roku lub nawet nieco częściej. Na przykład, jeżeli bukszpan będzie przycinany raz do roku, nie będzie wystarczająco mocny, aby utrzymał warstwę śniegu zimą. Bukszpan można przyciąć po raz pierwszy pod koniec maja. Należy upewnić się, że najdłuższe gałązki z młodymi jasnozielonymi listkami bukszpanu urosły na długość co najmniej 5 cm. Nie należy przycinać bukszpanu, gdy jest bardzo gorąco, gdyż roślina będzie tracić wodę przez „rany” na końcach gałązek i najdalsze listki zaczną żółknąć. Jeżeli po przycięciu nastanie okres słonecznej pogody, należy podlewać go regularnie. Przygotowanie i narzędzia Przed przystąpieniem do przycinania należy upewnić się, że narzędzia są czyste i naostrzone. To pozwoli ograniczyć do minimum uszkodzenia liści i gałązek. Najlepiej do tej pracy nadają się nożyce do trawy, ponieważ są specjalnie przystosowane do bukszpanu. Nożyce do trawy są dużo mniejsze niż nożyce do żywopłotu i łatwiej mini manipulować, co umożliwia łatwiejsze formowanie bukszpanu. Ręczne nożyce do trawy wspaniale się sprawdzają przy drobnym przycinaniu. Przy większych pracach do wykonania lub w celu ułatwienia pracy idealnym rozwiązaniem będą elektryczne nożyce do trawy. Nożyce do żywopłotu są szybsze i wygodniejsze przy przycinaniu wysokiego bukszpanu. Oprócz nożyc do trawy i nożyc do żywopłotu, przydatna będzie piła ogrodowa do wycięcia grubszych gałązek przed przystąpieniem do przycinania żywopłotu. A to ze względu na stępianie się nożyc do trawy przy cięciu grubszych gałązek lub zabrudzenia piaskiem. Formowanie bukszpanu Masz może zasadzony bukszpan lub cały żywopłot z bukszpanu? Przed przystąpieniem do przycinania należałoby się zastanowić nad kształtem posiadanego bukszpanu. Bukszpan można łatwo formować, aby nadać mu pożądany kształt. Można przyciąć żywopłot w taki sposób, aby był prosty po bokach, ale również można go zaokrąglić u góry. Bukszpan można formować w często spotykane kształty kuliste. Można go również ciąć pod kątem lub nadawać mu jeszcze bardziej śmiałe i twórcze kształty. Przycinanie żywopłotu z bukszpanu Punkt 1Zacznij od przycięcia boków, przodu i tyłu żywopłotu. U góry powinien on być nieco węższy, aby słońce mogło docierać do całego żywopłotu. Dolna część będzie żółkła, jeżeli ma taką samą szerokość, albo nawet większą, niż część górna. Punkt 2Po zrobieniu boków można przystąpić do przycinania górnej części. Najpierw należy ustalić pożądaną wysokość żywopłotu rozciągając kawałek sznurka między dwoma słupkami. Następnie nożycami do żywopłotu lub do trawy przycinamy żywopłot wzdłuż sznurka, aby zrobić to prosto. Jeżeli chcemy znacznie zmniejszyć wysokość żywopłotu, być może trzeba będzie przycinać grubsze gałązki. W takim przypadku lepiej skorzystać z piły ogrodowej do cięcia gałązek, aby nie stępić nożyc do żywopłotu lub nożyc do trawy. Punkt 3Zgrab razem przycięte gałązki i liście i wrzuć je do pojemnika na odpady zielone. Punkt 4Po przycięciu żywopłotu, należy zasilić go nawozem w celu zapewnienia optymalnego wzrostu. Do bukszpanu najlepiej nadaje się granulat z obornika bydlęcego lub drobiowego. Obornika nie należy żałować – bukszpan bardzo go lubi. Formowanie kul Jeżeli chcesz uformować elegancką kulę z bukszpanu, najlepiej użyć nożyc do trawy. Akumulatorowe nożyce do trawy sprawią, że praca pójdzie dużo płynniej. Punkt 1Zacznij od przycięcia górnej części kuli. Teraz ustal, jaka ma być wysokość kuli. Punkt 2Stań nad kulą i trzymaj nożyce do trawy do góry nogami. W ten sposób łatwiej formować krzywizny. Punkt 3Przycinaj formując kształt. Chodzenie dookoła kuli podczas pracy daje lepszą perspektywę i pomaga prawidłowo przycinać bukszpan. Punkt 4Sprawdzaj od czasu do czasu kulę bukszpanu okrążając ją z pewnej odległości. Sprawdź, czy proporcje są prawidłowe, i w razie potrzeby wprowadź drobne poprawki. Punkt 5Zgrab razem przycięte gałązki i liście i wrzuć je do pojemnika na odpady zielone. OcenaOceń tę instrukcję krok po bukszpanu 5 4 3 2 1 Porada! Rozciągnij na ziemi stary koc, na który będą spadać obcinane gałązki i liście. Mniej czasu zajmie sprzątanie! Roślina cypress (łac. Chamaecyparis) należy do rodzaju wiecznie zielonych drzew iglastych z rodziny cyprysów. W tym rodzaju występuje siedem głównych gatunków i kilkaset odmian. W warunkach naturalnych drzewa cyprysowe osiągają czasami wysokość siedemdziesięciu metrów. Zewnętrznie przypominają nieco cyprys, więc rośliny często są zdezorientowane, ale gałęzie cyprysu są mniejsze niż cyprysy i są bardziej płaskie. Przede wszystkim cyprysowe drzewo z piramidalną koroną przypomina tuja. To cyprys z Azji Wschodniej i Ameryki Północnej. W kulturze był uprawiany od końca XVIII wieku. Dziś roślina cyprysowa w ogrodzie jest tak samo pospolita jak cyprys na rodzaje cyprys – tuevidny, nutkansky i Lawson – są mieszkańcy Ameryki Północnej, pozostałe cztery – gorohoplodny, głupi, Formosy i żałoby – pochodzą z Azji. W naturze są to wysokie drzewa z gęstymi i płytkimi, skalistymi igłami sosnowymi i mniejsze niż cyprysy, z okrągłymi stożkami o mniejszej liczbie nasion niż cyprysy. Ponadto, północnoamerykańskie i japońskie gatunki cyprysów są o wiele bardziej odporne na zimę niż cyprysy, są w stanie przezwyciężyć nasze zimowe mrozy bez schronienia. Jednak letnie susze cyprysów, w przeciwieństwie do cyprysów, są przenoszone z wielkim cyprysu jest stożkowa, z długimi opadającymi lub rozpostartymi gałęziami. Pień pokryty jest brązową lub brązowawą korą składającą się z małych łusek. Zielone, ciemnozielone, żółtozielone lub niebieskawo-dymne liście są mocno przyciśnięte i spiczaste, a młode cyprysy mają igiełkowate liście, a dorosłe rośliny są łuszczące. Stożki rośliny osiągają średnicę 12 mm, nasiona dojrzewającego w nich drzewa cyprysowego są gotowe do rozmnażania już w roku sadzenia. W ostatnich latach w Europie, Ameryce i Japonii wyhodowano ponad dwieście odmian tej rośliny, różniących się różnymi odcieniami igieł, kształtem korony, szybkim wzrostem i innymi Kiedy sadzić Jak sadzić Jak dbać o Przeszczep Przycinanie Szkodniki i choroby Jak pomnożyć drzewo Reprodukcja nasion Reprodukcja drzewa cyprysowego przez Reprodukcja pęczków Cyprysowa jesień (przygotowanie do zimy).12 Zimowy Cypress cardotid (Chamaecyparis pisifera)14 The Chapman of Lawson (Chamaecyparis lawsoniana)15 Cyprys głupi (Chamaecyparis obtusa)16 Cypress tweed (Chamaecyparis thyoides)17 Hypericum nutcan lub żółty (Chamaecyparis nootkatensis)18 Obejrzyj wideo: Jak uformować kulę z Bukszpana? Jak utworzyć kulę z bukszpanu?Kiedy sadzić z roślin jest lepszy w lekkim cieniu, unikając nizin, w których stagnuje zimne powietrze. Gatunki z żółto-zielonymi igłami wymagają więcej światła niż cyprysy o zielonych lub niebieskawych liściach. Gleba rośliny jest korzystnym składnikiem odżywczym, dobrze osuszonym, korzystnie gliniastym i nie wapiennym. Sadzenie cyprysu odbywa się na wiosnę, w kwietniu, kiedy gleba rozgrzewa się po zimie, ale lepiej jest przygotować na nią dół jesienią, aby ziemia mogła się głębokość wgłębienia wynosi 90 cm i szerokość 60 cm, umieszczonej w dolnej warstwie połamanych cegieł i piasku, co najmniej 20 cm, grubości i napełnić połowy dokładnie mieszane podłoże z trzech części próchnicy, kompost trzy części, dwie części i jedną część torfu piasku. W okresie zimowym podłoże będzie perepreetować, osadzać się i szybko rozgrzewać wiosną. Jeśli sadzenia więcej niż jeden zakład, a niektóre odległość między nimi powinna wynosić nie mniej niż jeden metr, a najlepiej dłużej, ponieważ system korzeniowy w cyprys rosnące sadzić materiał do sadzenia sadzonek najczęściej używanych cyprysów, które można łatwo kupić w szkółce ogrodzie lub kwiaciarni. Przed sadzeniem wlać do otworu do sadzenia wodą, wyciek ziem roztwór sadzonki com kornevina prędkością jednego opakowania preparatu na 5 litrów wody, a następnie umieścić sadzonkę w otworze środkowym i warstwa po warstwie, wlać do dołu żyznej gleby opisano w poprzedniej części, kompozycje miesza się z 300 g NPK. Ponieważ po wylądowaniu gleba musi koniecznie spowodować przeciąg, ułożyć sadzonkę tak, aby jej szyja korzeniowa znajdowała się 10-20 cm nad poziomem posadzeniu zalać rozsadą. Gdy podłoże osadza dodać podłoże do szyjki okazało się po powierzchni, po czym Zamulchiruyte gleby wokół sadzonki Chamaecyparis i związać z dbać o cyprys warunkiem przede wszystkim regularne cotygodniowe podlewanie. Ilość wody wlewa się pod jedna roślina na nawadniania około 10 litrów, ale jeśli nie jest suchą ciepła Cypress musi być irygacja częstsze i liczne. Ponadto, należy również co najmniej raz w tygodniu, aby rozpylać dorosłych Cypress i sadzonki trzeba spryskać codziennie. Jeśli obszar wokół rośliny zamulchirovat torfu lub układów, dobrze opóźniający wilgoci cyprys podlewania tylko wtedy, gdy górna warstwa gleby wysycha. Jeśli z jakiegoś powodu nie chcą mierzwa obszar z cyprysu, trzeba regularnie usuwać chwasty po nawadniania i głębokim, o głębokości 20 cm, luźnej glebie na karmieniu sadzonki złożonych nawozów jest wykonywane tylko po dwóch miesiącach po posadzeniu stężenie powinno być dwa razy słabsza niż zalecana dla dorosłej cyprysy są karmione złożonym nawozem mineralnym dwa razy w miesiącu do połowy lipca. Jako taki nawóz, Kemir dla drzew iglastych okazał się bardzo przydatny, który przed podlaniem rośliny w ilości 100-150 g są posypywane wokół koła kręgów szyjnych i osadzone w glebie. Od połowy lata top dressing zostaje zatrzymany, inaczej roślina może nie zdążyć na przygotowanie się do jest również przeszczepienie drzewa cyprysowego na wiosnę. W rzeczywistości przeszczep odbywa się na tej samej zasadzie, co pierwotne sadzenie sadzonki. Ale zanim przeszczepisz cyprys, musisz wziąć pod uwagę, że musisz wykopać roślinę z rozgałęzionym, poziomym systemem o cyprys wymaga regularnego przycinania rośliny. Na początku wiosny zamarznięte końce pędów zostają odcięte, stare, uszkodzone i suche gałęzie są usuwane. Oprócz wykonywania cięcia sanitarnego wiosną, możliwe jest utworzenie korony drzewa cyprysowego. Zwykle ma to na celu wspieranie naturalnej piramidalnej lub stożkowej postaci rośliny. Za jedną fryzurę można obciąć nie więcej niż jedną trzecią zielonej koniec okresu wegetacji, jesienią, aby korona rośliny stała się grubsza, jedna trzecia wzrostu w bieżącym roku zostaje obcięta, przy zachowaniu danej lub naturalnej postaci. Nie zostawiaj gołych gałęzi na roślinie, ponieważ one nadal będą więdły. Forma korony cyprysu rozpoczyna się rok po posadzeniu lub przesadzeniu i choroby są odporne na szkodniki i choroby, ale czasami są jeszcze dotknięte przez przędziorków i pochwy, a na choroby najczęściej cierpią cyprysy z powodu zgnilizny korzeni. Aktywność życiowa przędziorków prowadzi do tego, że cyprys staje się żółty i traci liście. Przetrwarki są niszczone przez powtarzane traktowanie rośliny w odstępach tygodnia Acaricides Apollo, Neuron lub Nisoran. Tarcze żywią się sokiem rośliny, podaż liści zostaje zakłócona, cyprys wysycha, liście opadają. Tarcze giną po spryskaniu cyprysem Nuprid lub podobnym efektem leku i może być konieczne kilka sesji terapeutycznych. Jeśli porażka jest całkowita, lepiej zniszczyć cyprys, dopóki nie zaatakuje innych korzeni jest chorobą grzybową spowodowaną stagnacją wilgoci w korzeniach – dlatego tak ważne jest, aby w jamie umieścić grubą warstwę cegieł piaskowych. Jeśli choroba nie zostanie zdiagnozowana na czas, może zabić roślinę. Chory cyprys jest wykopywany, jego korzenie są przycinane do zdrowej tkanki, traktowane fungicydem i przeszczepiane do bardziej odpowiedniego miejsca zgodnie z wszystkimi wymaganiami agrotechnicznymi. Jeśli choroba zniszczy system korzeniowy, roślina będzie musiała zostać pomnożyć drzewo rośnie zarówno przez nasiona, jak i metodą wegetatywną – sadzonki i warstwy. Sadzonki są najczęściej rozmnażane przez dzikie gatunki roślin. Najprostszym sposobem jest mnożenie przez warstwy, a najbardziej niezawodnym sposobem jest rozmnażanie przez nasion zebrane i wysuszone nasiona cyprysu nie tracą zdolności kiełkowania przez 15 lat! Pre-seed w celu poprawy kiełkowania musi być rozwarstwiony. Nasiona wysiewa się w pudłach lub pojemnikach za pomocą lekkiego podkładu, są one wyrzucane na podwórze i umieszczane pod warstwą śniegu, gdzie będą do wiosny. Pojemniki z nasionami można przechowywać w pojemniku na warzywa w z nadejściem wiosny polach wprowadza się do pokoju i jak tylko otogreyutsya nasion, zaczynają szybko rosnąć w temperaturze 18-23 ° C, jeśli umieścić je w dobrze oświetlonym miejscu, chronić przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Pędy są umiarkowanie podlewane, a jeśli wzrosły zbyt gęsto, są zanurkowane. Na zewnątrz założona temperaturze dodatniej, rośliny utwardzania rozpoczyna kilka godzin dziennie podaje na świeże powietrze. Gdy sadzonki dostać tyle silniejsze, są sadzone w otwartym terenie, na łóżku z luźnej ziemi, znajduje się w zacienionym miejscu w ogrodzie, gdzie spędzą zimę pod przykryciem. Jednak ziarno metoda mnożenia cyprys nie gwarantuje zachowanie wysokiej jakości dowodów rodziców, więc jest to uzasadnione tylko w przypadku eksperymentu drzewa cyprysowego przez z młodych pędów bocznych są cięte wierzchołkowych sadzonek 5-15 cm długości, jest usuwany z dolnej części i igły posadzono w doniczkach z podłoża składającego się z piasku i perlitu w równych częściach z niewielkim dodatkiem rozdrobnionej kory drzew iglastych, a następnie pokryte plastikową torbę utworzenia szklarni 100% wilgotności powietrza sadzonki zapadają w ciągu jednego do dwóch miesięcy. Możesz sadzić sadzonki natychmiast w otwartym terenie, ale na każdym pniu należy założyć plastikową butelkę z odciętą szyjką. Sadzone sadzonki w otwartym terenie w normalnym rozwoju mogą zimą w ogrodzie bez dachu nad głową. Jeśli sadzonki zapuszczą korzenie z opóźnieniem, są one przywożone do pomieszczenia na pęczków ten sposób rozprzestrzeniają się rozprzestrzeniające lub pełzające formy cyprysu. Nisko rosnące rośliny pędy zagięć na ziemię, zrobić nacięcie na zewnętrznej części pędu, jest włożona do kamienia tak, że nie jest zamknięta, jest umieszczony warstwową wycięcie na ziemi i przymocować wspornik. Wierzchołek warstwy jest przywiązany do kołka, a miejsce, w którym strzał jest przymocowany do ziemi, jest posypane ziemią. W trakcie sezonu wegetacyjnego warstwa jest podlewana wraz z rośliną macierzystą, a po jej własnych korzeniach okrążenie jest oddzielane od cyprysu i przeszczepiane. Przełóż warstwę w nowe miejsce, najlepiej wiosną, chociaż korzenie pędów mogą pojawić się jesień (przygotowanie do zimy).Odporne na zimę gatunki i odmiany cyprysów potrzebują schronienia w pierwszych 3-4 latach życia po posadzeniu, a nie przed mrozem, jak przed jasną zimą i wiosennym słońcem. Aby to zrobić, należy owinąć drzewa cyprysowe papierem jubilerskim, akrylowym, lutrasilowym lub Moskwie, Uralu i Syberii w otwartym terenie cyprys nie rosną – to rosną w dużych donicach, które sprawiają, że zimą w pomieszczeniu. W cieplejszych regionach Ukrainy, Mołdawii i na Krymie, gdzie cyprys rośnie w ogrodach, dorosłe rośliny zwykle hibernują bez znajomość siedmiu rodzajów cyprysów i najpopularniejszych cardotid (Chamaecyparis pisifera)pochodzi z Japonii. Wysokość drzewa cyprysowego na wolności osiąga 30 metrów. Kora roślin tego gatunku jest brązowa z czerwonym zabarwieniem, ażurowa korona w kształcie szerokiego stożka, gałęzie rozciągnięte poziomo. Kolor igieł jest niebiesko-niebieski, stożki o żółtawobrązowej barwie, małe stożki – o średnicy nie większej niż 6 mm. Najpopularniejsze odmiany cyprysów to:– cyprys bułgarski, lub, jeśli to prawda, cyprysowy bulwar – osiąga wysokość pięciu lub więcej kształcie szpilki, druty srebrzysto-niebieski shiloobraznye, inturned długości 6 cm. Sadzonki rośnie bardzo wolno, ale wzrost jest przyspieszone dojrzewanie rocznie dodanie wzrost 10 cm. Zimotrwalosc jest niska, więc uprawa tej odmiany jest lepsza w ciepłych obszarach;– cyprysowy obstrukcja dorasta do pięciu metrów wysokości. Korona ma kształt szerokiego stożka, pędy są odległe lub zwisające, silnie opadające ku końcom. Powolny wzrost. Igły o ciemnoszarym kolorze zielonym, łuszczące się. W kulturze od 1861;– kiparisik nana – Karłowaty, wolno rosnący krzew z przysadzistą koroną w formie poduszki. W wieku 60 lat roślina może osiągnąć wysokość nie większą niż 60 cm, a w średnicy – nawet półtora metra. Igły w tej postaci cyprysa małe, łuszczące się, niebieskawe zabarwienie. W kulturze od 1891 Chapman of Lawson (Chamaecyparis lawsoniana)pochodzi z Ameryki Północnej, osiągając w przyrodzie wysokość około 70 metrów. Korona roślin tego gatunku jest wąska, stożkowa, rozszerzająca się w dół, wierzchołek jest zwykle nachylony do boku, gałęzie mogą zejść na ziemię. Gruba kora czerwonobrązowy pęknięć na płytkach, igły, błyszczące góry, stożki o średnicy 8-10 cm, w postaci jasnobrązowego kolorze niebieskawym odcieniu. Odmiany:– lew cyprysowy syna Elwoody ma stożkową koronę, osiąga wysokość trzech metrów. Gałęzie są proste, nieco opadające, niebieskie igły są cieńsze niż pierwotne gatunki, ma wiele form: Elwoodie Gold, Elwoodie Pidgmy, Elwoodie White, Elwoodie Pillard;– Niebieskie rozdzielenie – karzeł o wysokości do 3,5 metra i średnicy gęstej, wąskiej piramidalnej korony do półtora metra. Kora jest brązowawo-czerwonawa, skłonna do pękania, igły są bardzo małe, srebrzysto-niebieskie;– lew z Hawks of Flatschery rośnie do ośmiu metrów wysokości. Jej korona ma kształt kolumny, gałęzie są skierowane do góry, gałęzie są niebieskawe lub zielone, a jesienią zyskują purpurową falę. Forma została wprowadzona do kultury w 1911 głupi (Chamaecyparis obtusa)pochodzenia japońskiego. W przyrodzie rośnie do 50 metrów wysokości, tułów osiąga w obwodzie dwa metry. Kora jest gładka, jasnobrązowa, pędy rozgałęzione gęsto i wielokrotnie, wierzchołki lekko zwisają. Igły na górnej stronie żółto-zielone lub zielone, błyszczące, z dołu – w wyraźne białe paski szparkowe. Liście są łuskowate, przyciśnięte do pędów. W kulturze od 1861 roku. Popularne odmiany:– Albopikta – karłowata odmiana o wysokości do dwóch gałęzie ułożone są poziomo, gałęzie z żółto-białymi końcami, igły są zielone;– Sandery – wolno rosnąca postać karła z poziomymi lub prostymi gałęziami o nieregularnej grubości i rozgałęzionych gałęziach. Igły są niebiesko-zielone, fioletowo-fioletowe w zimie;– Kontorta – kiparisovik keglevidnoj tworzy wysokość do dwóch metrów z gęstymi jasnozielonymi tweed (Chamaecyparis thyoides)pochodzi z Ameryki Północnej. W przyrodzie osiąga wysokość 25 metrów, średnica pnia – do jednego metra. Crohns w tym gatunku w postaci wąskiego stożka. Kora ma czerwono-brązowy kolor. Jasnozielone lub ciemnoniebieskie igły podczas szlifowania wywołują specyficzny zapach. W kulturze od 1736 r. Formularze:– Conic – forma karłowata w kształcie szpilek. Rośnie powoli. Gałęzie są proste, tępe, igły szydłowaty, zgięte w dół;– Endelaience – cyprysowe drzewo cyprysowe o wysokości do 2,5 metra z krótkimi gęstymi gałęziami, prostymi gałęziami i lekko rozgałęziającymi się wachlarzami. Igły są niebiesko-zielone, połączone nutcan lub żółty (Chamaecyparis nootkatensis)rośnie w naturze wzdłuż wybrzeża drzewo osiąga wysokość 40 metrów. Korona jest elegancka, gęsta, końce gałęzi tworzą wzór wachlarzowaty. Skórka złuszcza się, jest szaro-brązowa. Igły mają ciemnozielony kolor i podczas szlifowania wywołują nieprzyjemny zapach. Szyszki kuliste. Popularne formy:– Pendula (płacz) – Drewno odporne na suszę i dym, do 15 m wysokości, z wiszącymi końcami pędów i cienkimi, błyszczącymi, ciemnozielonymi igłami;– Glauca – wysokość 15-20 metrów cyprys, uzkokonicheskoy średnicy korony około 6 metrów, pęknięcie kora szaro-brązowe igły są kolczaste, łuszczenie, niebiesko-zielony opisanych gatunków kulturę uprawiają także żałobnicy i kundle, a także ich odmiany. Ozdobne formowanie krzewów to zajęcie dla doświadczonych ogrodników, ale także dla początkujących miłośników zieleni. Potrzebne są dobre chęci, pomysł i odpowiednie narzędzia do strzyżenia. Stworzenie pożądanej formy rośliny to sztuka, a przycięty przez nas krzew to małe dzieło, którym będziemy mogli się pochwalić. Potrzebne narzędzia Do pracy w ogrodzie przy formowaniu krzewów potrzebne są narzędzia do cięcia pędów. Najlepiej do tego zadania nadają się sekatory lub nożyce. Do wyboru mamy wiele rodzajów, począwszy od przyrządów ręcznych do cienkich gałęzi, skończywszy na elektrycznych do cięższych prac. Odpowiednio dobrane narzędzie umożliwia szybką i efektywną, a zarazem bezpieczną pracę. Do strzyżenia wysokich krzewów lub żywopłotu z tui potrzebujemy również drabiny. Podczas przygotowania do cięcia zwróćmy uwagę na to, czy podłoże na którym stoi drabina jest stabilne i równe. Niekiedy do osiągnięcia pożądanego kształtu, gałęzie krzewu przygina się przywiązując je sznurkiem, bez przycinania. Przyda się zatem mocny sznur lub linka. Krzewy najlepiej znoszące formowanie Nie wszystkie krzewy tolerują intensywne strzyżenie i tworzenie z nich różnych wymyślnych kształtów. Do tego typu zabiegu najlepiej nadają się te gatunki i odmiany, których cięcie nie osłabia, a wręcz pobudza do szybkiego zagęszczania. Są to głownie krzewy iglaste: cyprysik Lawsona w odmianach Columnaris, Ivonne, Ellwoodii oraz jałowiec chiński Blue Alps, jałowiec skalny w odmianach Skyrocket i Blue Arrow. Świetnie nadają się również cisy, tuje (głównie żywotnik zachodni). Formować możemy także krzewy liściaste np. bukszpan i dereń świdwa w odmianie Compress czy wiśnie wczesną o ciekawie brzmiącej odmianie Kojou-no-mai. Na żywopłot idealnie dopasuje się ligustr pospolity. Wybranie stylu Po przygotowaniu narzędzi i wybraniu krzewu, któremu chcemy nadać kształt, musimy zastanowić się nad tym, jaki on będzie. Do wyboru mamy wiele podstawowych kształtów. Możemy tworzyć: - kule, kopuły; - piramidy, stożki, walce; - kolumny; - żywopłoty, stopnie; - spirale, serpentyny; - bramy, wejścia; - formy pienne; Strzyżenie krzewu Podczas planowania cięcia krzewów w naszym ogrodzie musimy pamiętać, że jeśli jest to jedynie wyrównanie żywopłotu to efekt ukaże się już tego samego dnia po zakończeniu pracy. Natomiast jeśli zdecydowaliśmy się na wymyślny, trudniejszy do zrealizowania kształt to rezultat naszych działań możemy zobaczyć dopiero za jakiś czas, nawet za kilka lat. Jest to systematyczna praca przez kolejne sezony. Pierwsze strzyżenie krzewu rozpoczynamy na początku wiosny, pod koniec marca. Kolejne cięcia powtarzamy latem. Pamiętając by zakończyć zabiegi na przełomie sierpnia i września, tak by dać odpowiednią ilość czasu krzewom na przygotowanie się do chłodu w czasie zimy. Dla ułatwienia naszej pracy możemy użyć sznurka lub długiej linki. Niezbędne jest to przy cięciu i wyrównywaniu żywopłotu. Wskaże nam to wysokość kolejnego krzewu, tak by nie powstała nierówna fala. Metalowe linki dobrze spisują się również przy tworzeniu spiral, aby kolejne części rośliny regularnie się zawijały. Możemy pomóc sobie też używając szablonów do form i metalowych stelaży w kształcie np. kuli (bardzo przydatne przy tworzeniu kul z bukszpanu w donicy). Pielęgnacja po formowaniu krzewu Po uformowaniu, musimy pamiętać aby taki krzew obficie podlać. Niezbędne jest też nawożenie, aby ułatwić mu regenerację po zabiegu i szybkie zagęszczanie. Po intensywnym cięciu w sezonie, dobrze jest też zabezpieczyć roślinę przed zimnem, np. białą agrowłókniną (więcej w artykule „Agrowłóknina – przyjaciel naszych upraw”) Urodę naszego ogrodu możemy poprawić przez tworzenie różnych form i kształtów roślin. Krzewy dobrze znoszą przycinanie, wielu skomplikowanych narzędzi nie potrzebujemy, zatem nic nie stoi na przeszkodzie by wprowadzić nieco sztuki do własnego zielonego zakątka. Ograniczeniem jest jedynie nasza wyobraźnia, ponieważ możemy stworzyć geometryczne kształty, ale i również abstrakcyjne, wielowymiarowe bryły, co sprawi, że nasz ogród stanie się niebanalny i niepowtarzalny. Share Pin Tweet Send Share Send Shorn hedge to najbardziej klasyczne narzędzie do projektowania krajobrazu. Ściśle i perfekcyjnie określają nastrój, strukturę i kształt, są podstawowymi elementami i odgrywają rolę architektonicznych akcentów nie mniej niż stanowią strefę przestrzeni i służą jako ochrona. Ale tworzenie bezbłędnych zielonych ścian nie jest łatwe. Zwłaszcza jeśli chodzi o samodzielne cięcie i kształtowanie żywopłotu. Najtrudniejszym momentem w przycinaniu jest zawsze stworzenie najwyższej linii, która określa dokładnie, jak będzie wyglądać twoje zielone żywopłot - jako idealna dekoracja działki lub niedbałego zielonego ogrodzenia. © best4hedgingDlaczego najważniejsza jest tak ważna linia?Obcinanie górnej krawędzi żywopłotu jest odpowiedzialnym procesem. Wszelkie podmuchy wykonane podczas procesu przycinania będą oczywiste zarówno z bliskiej odległości, jak i odległości. Co więcej, nawet niewielka wada może być prawdziwą katastrofą i płynnie przycinaj górę żywopłotu - nie jest to łatwe zadanie, wymagające treningu i umiejętności. I, z reguły, uważa się, że im większe żywopłot, tym trudniej go rzeczywistości, niezależnie od tego, czy mówimy o niskim krawężniku z drewna bukszpanu, czy o wysokim murze wykonanym z nitów na obwodzie miejsca, dokładne przycięcie górnej krawędzi wymaga takiej samej złożoności ogrodników woli zaufać profesjonalistom w tym procesie, szczególnie jeśli wielkość żywopłotów, powierzchnia, którą zajmują, jest wystarczająco duża, a front pracy wymaga znacznego wysiłku fizycznego. Są jednak sztuczki, sekrety i urządzenia, które pozwolą ci samemu zrobić idealnie płaski wierzchołek zielony żywopłot. © gardenersworldKilka sztuczek, aby stworzyć idealny top dla przyciętego żywopłotuPierwszą i najprostszą strategią jest stworzenie dla siebie wytycznej, linii prostej, wzdłuż której będziesz w stanie poruszać się i poruszać podczas pracy, nie tracąc wspólnych wskazówek i zawsze "czując" stopień to zrobić, wystarczy pogłębić 2 wystarczająco długie kołki, słupy lub listwy na końcach żywopłotu, których wysokość przekracza wysokość samego płotu. Rozciągając między nimi sznurek lub linę na wysokości, do której chcesz odciąć górną krawędź żywopłotu, otrzymujesz idealną się z niego podczas pracy, utrata benchmarku będzie dość względu na to, czy będziesz stać na ziemi, czy też przycinanie będzie wymagało pracy na wysokości, wystarczy odciąć wszystkie gałęzie, które znajdują się nad liną liny za pomocą wygodnego narzędzia. Tak więc górna krawędź ogrodzenia zostanie rzeczywiście wykonana "pod linijką".Zielony żywopłot po strzyżeniu. © N E W B U R YIstnieją inne opcje, które umożliwiają płynne cięcie ogrodzenia:Utwórz szablon "profil" lub wyciąć żywopłot ze sklejki lub tektury, który jest umieszczony między roślinami i używany jako przewodnik."Pudełko" lub "stół" to karton lub wzór drewna, który imituje boczne i górne boki żywopłotu w kształcie litery P lub trapezu bez dna i jest umieszczony na arkusz ze sklejki lub szerokiej planszy i poziom do poziomego układania w stos, który zmienia cięcie i sprawdza wszystkie te opcje działają lepiej na niskich żywopłotach, ale o wiele trudniej jest nawigować na wysokości. Tak, i bardziej podstawowy sposób wymagają doświadczenia i umiejętności. Share Pin Tweet Send Share Send Obejrzyj wideo: Jak uformować kulę z Bukszpana? Jak utworzyć kulę z bukszpanu? (Lipiec 2022).

jak uformować kulę z bukszpanu